Marten Melsen 1870-1947

Marten Melsen was kunstschilder, aquarellist, tekenaar en graficus, geboren te Brussel in 1870, overleden te Stabroek (Antwerpen) in 1947. Hij schilderde vooral boerenfiguren die hij op -soms brutaal- naturalistische wijze voorstelt, werkend op het land, rond de hoeve, aan de Leuvense stoof, op het café of tijdens boerenfeesten of processies.

Tijdens een eerste periode, eerder karikaturaal, van rond 1895 tot rond 1915, stelt hij deze landmensen voor op een wijze geïnspireerd door oudvlaamse en hollandse meesters zoals Adriaan Brouwer en Teniers, met een roestbruin coloriet, die kunstcriticus Constant Eeckels doet besluiten hem ‘broer van Breugel’ te dopen.

Volgt een tweede periode, vanaf WO I, met veel minder karikatuur, en waarbij -mede onder invloed van het luminisme- Melsen’s palet evolueert naar lichtere, meer impressionistische kleuren. M’s polderfiguren zijn nu geëvolueerde boeren, meer mens, fier oogstend, ploegend of erwtenplukkend tussen wijdse hemels en velden. Ze maken meer deel uit van de natuur, in een gelukkige (kleuren)harmonie.

Toch grijpt Melsen later, van de jaren 1930 tot zijn overlijden in 1947, terug naar zijn eerste periode; hij vindt zichzelf  niet écht in zijn kunst uit zijn luministische periode. Hij probeert zijn ‘oubollige’ schildersstijl terug te vinden, maar met verminderde kracht.